Ingezonden brief

Geachte heer/mevrouw,

Hierbij wil ik reageren op het artikel 'maak dodenherdenking geen jodenherdenking' in het NRC Handelsblad d. d. 7 mei 2012. In dit artikel wordt gezegd dat Joden te veel invloed krijgen op 4 mei, de dodenherdenking.

Bijvoorbeeld mocht een jongen op de Dam in een gedicht niet zeggen dat zijn oudoom koos voor een verkeerd leger. In Vorden verbood de rechter de burgemeester en wethouders langs de graven van tien Duitse soldaten te lopen. In Amsterdam werd het tegengehouden door het Nederlandse Auschwitz Comité. In Vorden werd het tegengehouden door Belangenvereniging Federatief Joods Nederlands. Het krantenartikel vindt dit geen goede zaak, omdat het vindt dat ook bijvoorbeeld Duitsers slachtoffer zijn van de oorlog. Maar de tekst vindt ook dat dit niet door de Joodse groepen bepaald mag worden, omdat het veel verschillende Joodse groepen zijn en maar weinig mensen lid zijn van de groepen. Ik ben het niet eens dat de dodenherdenking te veel op een Jodenherdenking gaat lijken.
De eerste reden is dat in het artikel staat dat formeel de dodenherdenking wordt gehouden op 4 mei om Nederlandse burgers en militairen te herdenken die sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in oorlogssituaties en bij vrede operaties zijn omgekomen of vermoord. De dodenherdenking is er dus voor om mensen te herdenken die vermoord zijn. Het is niet bedoeld om moordenaars te herdenken. Dat is niet logisch en ik begrijp heel goed dat als er familie van iemand vermoord is door Duitsers in de oorlog dat je niet wil dat zij ook herdacht worden. Waarom zou je moordenaars herdenken? Daarnaast zijn dat Duisters en de dodenherdenking is er voor Nederlanders.
De tweede reden is dat de meeste slachtoffers in de oorlog Joods waren. In Nederland wonen eenmaal niet zoveel Joden. Je zal dan nooit grote belangen groepen kunnen hebben, maar omdat veel slachtoffers Joods waren, vind ik het belangrijk dat de Joodse mensen mogen zeggen wat ze van het programma op 4 mei vinden. En dat andere mensen daar rekening mee moeten houden anders is het geen echte dodenherdenking meer.

Ik hoop dat u het ook eens bent met mijn mening en zo niet kunt u het onderwerp misschien van deze kant bekijken.


Met vriendelijke groet,


Iris van Eijkern

Edith Siermann: ''Je bent een goede belegger als je 6 van de 10 keer goed voorspelt.''

Edith Siermann is belegger van beroep en is werkzaam bij Robeco in Rotterdam. Ze is al 23 jaar bezig met obligaties en ze vindt het nog steeds niet saai. ''Belegger zijn is leuk, omdat het iedere dag weer een uitdaging is om geld te verdienen.'' Ik interview Edith Siermann, omdat mij dit beroep heel interessant lijkt en omdat ik misschien economie wil gaan studeren.


Wanneer bent u belegger geworden?
''Ik ben in 1989 afgestudeerd en toen ben ik bij Robeco gaan werken op de beleggersafdeling. Ik moest toen voor Robeco beleggen in Deense staatsobligaties. Dat heb ik een paar jaar gedaan. Daarna werd ik verantwoordelijk voor alle beleggingen in Europa en in 2000 ging ik leiding geven aan de hele afdeling. Op de afdeling beheren we ongeveer 38 miljard euro. Dat is geld van particuliere klanten, maar ook van bijvoorbeeld pensioenfondsen.''

Waar hebt u beleggen geleerd?
''Beleggen kan je eigenlijk niet ergens leren. Je hebt er geen school of opleiding voor. Ik heb economie gestudeerd. Dat is wel een goede studie, want met economie kan je economische voorspellingen maken en die heb je nodig om te beleggen, dus ik heb het beleggen vooral in de praktijk geleerd. Het moeilijkste van beleggen is om toe te geven dat je ongelijk hebt als je verlies maakt.''

Waarom hebt u voor Robeco gekozen?
''Robeco is in Nederland de grootste onafhankelijke beleggingsmaatschappij, dus als je het vak goed wil leren ben je bij Robeco aan het beste adres. Je krijgt daar veel opleidingen en wordt er ook veel geïnvesteerd in goede systemen en informatie.''

Wat doet u precies bij beleggen?
''Als je belegger bent volg je al het nieuws in de wereld in kranten, maar ook via systemen als Bloomberg, die de hele dag informatie over financiële markten verzamelen en verspreiden. Dan maak je voorspellingen over, in mijn geval, de rente in een land en koop je obligaties die zoveel mogelijk in prijs omhoog gaan als je voorspelling uitkomt. Deze obligaties koop je bij een bank en dat gaat vaak met miljoenen tegelijk.''

Werkt u ook weleens in het buitenland?
''Ja, heel vaak. Veel van onze klanten komen uit het buitenland en Robeco heeft ook kantoren in het buitenland, bijvoorbeeld in Boston, Madrid, Frankfurt, Hong Kong, Tokyo, Parijs, Dubai en Zurich. Wij handelen bijna altijd met buitenlandse banken. Dus ik ga heel regelmatig naar het buitenland om te werken. De laatste tijd ga ik het meest naar Zurich, omdat we in Rotterdam meer met de onderzoekers en beleggers in Zurich gaan samenwerken.''

Hebt u wel eens geld verloren?
''Ja dat hoort erbij! Je kan nooit goed alles voorspellen. Je bent een goede belegger als je 6 van de 10 keer goed voorspelt. Dus ja ik heb ook geld verloren en dat is niet leuk aan dit werk! Maar daar staat tegenover dat het erg leuk is als je voorspelling uitkomt en je voor je klanten extra geld verdient en klanten tevreden zijn.''

Waarom vindt u dit werk leuk?
''Belegger zijn is leuk, omdat het iedere dag weer een uitdaging is om geld te verdienen. Je weet op ieder moment van de dag of je het goed of niet goed doet. Dat is heel anders dan andere banen. Ik vergelijk het wel eens met sporten. Je doet eigenlijk iedere dag een wedstrijd met concurrenten en wie de beste voorspellingen maakt wint. Het is ook leuk omdat iedere beleggingsbeslissing verschillend is. De economische omstandigheden veranderen steeds. Je blijft dus altijd leren."

Hoe lang blijft u nog beleggen?
''Ik denk tot aan mijn pensioen. Wel is het zo dat ik steeds meer tijd besteed aan leiding geven en aan anderen het vak leren, maar dat is ook heel erg leuk.''